Een werknemer die wil aantonen dat hij jaarlijks minder dan 500 kilometer privé rijdt, is vrij in het kiezen van zijn bewijs.
Toch is een rittenadministratie
veruit het meest betrouwbaar en biedt het de meeste kans op succes. Dit blijkt maar weer eens uit een uitspraak van de rechter.
Een dga kreeg van zijn bv een auto van de zaak met een cataloguswaarde van € 78.255. De dga gebruikte de auto naar zijn mening jaarlijks voor minder dan 1000 kilometer privé en gaf daardoor in zijn aangiften inkomstenbelasting voor de jaren 2001 tot en met 2003 geen bijtelling voor het privégebruik van de auto aan. De inspecteur was het hiermee niet eens en verhoogde het inkomen over deze jaren met de bijtelling. De dga had geen rittenadministratie bijgehouden. Wel had hij garagenota’s en agenda’s bewaard waaruit af te leiden zou zijn dat hij niet meer dan 500 kilometer op jaarbasis privé reed. De rechter benadrukte dat een werknemer geheel vrij is in het kiezen van zijn bewijs. Een sluitende kilometeradministratie is dus niet vereist. De werknemer moet echter wel overtuigend aantonen dat de hem ter beschikking gestelde auto op jaarbasis voor niet meer dan 500 kilometer voor privédoeleinden is gebruikt. Volgens de rechter was de dga hier niet in geslaagd.
Niet overtuigend genoeg
Uit de overgelegde agenda’s was niet af te leiden wat het karakter (zakelijk of privé) was van de gemaakte afspraken en welke afstanden waren gereden. De overgelegde garagenota’s waren evenmin overtuigend. De dga voerde nog aan dat hij in privé eventueel ook over de auto van zijn echtgenote kon beschikken en dat zijn woning tegenover het kantoor van waaruit hij zijn werk verrichtte, was gelegen. Ook dat maakte de uitspraak niet anders. Deze omstandigheden sloten namelijk niet uit dat de dga ook met zijn auto van de zaak privé reed. Het beroep werd dan ook ongegrond verklaard en de bijtelling bleef in stand.
Let op!
Een werknemer die onder de bijtelling wil uitkomen moet aantonen dat hij op jaarbasis minder dan 500 kilometer privé heeft gereden. Dat is een zwaardere bewijslast dan ‘aannemelijk maken’.
Bronnen:
• Rechtbank Arnhem, 5 februari 2008, nr. 06/5905